باهِره : (عربی) (مؤنث باهر)، باهر، درخشان، تابان. + ( باهر. 1- و 2-
بامی : (اوستایی) 1- درخشان؛ 2- (اَعلام) 1) لقب شهر بلخ؛ 2) صفت شهر اوشیدر.
۲۳
اسفند
باقیه : (عربی) (مؤنث باقی)، 1- عمل صالح؛ 2- آن که یا آنچه وجود دارد، موجود؛ 3- پاینده، پایدار
۲۳
اسفند
خاتَم : (در صنایع دستی) 1- نقوش و طرح‌های تزیینی روی
چوب؛ 2- (در قدیم) انگشتر، مهر تایید، نگینِ انگشتر؛ 3- (در قدیم) (به
مجاز) فرمان، حکم و پایان؛ 4- (اَعلام) نام شهرستانی در جنوب استان یزد.
۲۱
اسفند
حُر : (عربی) 1- آزاد؛ 2- (در قدیم) دارای اعتقاد و
رفتار شایسته و بزرگوارانه، جوانمرد، آزاده؛ 3- (اَعلام) 1) حُر ابن یزید
(ریاحی) [قرن اول هجری] سردار و جنگجوی عرب، که در هنگام عزیمت امام
حسین(ع) به کوفه، با هزار سوار راه او را بست، ولی در روز عاشورا از همکاری
با سپاه کوفه خودداری کرد، به یاری امام حسین (ع) شتافت و در جنگ شهید شد؛
2) حُر عاملی (محمّد ابن حسن) [1033-1104 قمری] فقیه شیعی لبنانی که در
ایران اقامت گزید. از آثار اوست: اَمل الآمِل و وسایل الشیعه، هر دو به
عربی، که دومی از کتابهای مهم فقهی است.
۲۱
اسفند
حُجت‌الله : (عربی) 1- برهان حق تعالی؛ 2- (در تصوف) انسان کامل که حجت حق بر خلق است.
۲۱
اسفند
حُجت : (عربی) 1- آنچه با آن بتوان ادعایی را ثابت کرد، دلیل، برهان؛ 2- (در قدیم) پیشوا، رهبر.
۲۱
اسفند