خشایار : 1- دلیر، نیرومند؛ 2- (اَعلام) نام دو تن از
شاهان هخامنشی 1) خشایارشای اول: شاه [485-465 پیش از میلاد] پسر و جانشین
داریوش اول، که آتن را تسخیر کرد و آتش زد، در جنگ دریایی با یونان شکست
خورد و به ایران بازگشت. 2) خشایارشای دوم: شاه ایران [424 پیش از میلاد]
که پس از 45 روز پادشاهی به دست برادرش کشته شد.
خسرو : (معرب پهلوی) 1- پادشاه؛ 2- (اَعلام) شاه
سلسله‌ی اشکانی: [110-128 میلادی] که در زمان او ترایانوس (تراژان)
امپراتور روم به ایران تاخت و تیسفون را گرفت، ولی با مرگ او جانشینش
هادریانوس با ایران صلح کرد و غنایم جنگی را به ایران پس داد؛ 2) خسرو
انوشیروان: شاه ساسانی ملقب به انوشیروان عادل؛ 3) خسرو پرویز: شاه
سلسله‌ی ساسانی [590-628 میلادی] پسر و جانشین هرمز چهارم؛ 4) خسرو شاه:
شاه سلسله‌ی غزنوی [547-555 قمری] که بر اثر حمله‌ی غیاث‌الدین محمّد سام
از پایتخت خود غزنین به لاهور گریخت و معزالدین محمّد سام به جایش بر تخت
سلطنت نشست.
۲۳
اسفند
خالِق : 1- سرسبز و با طراوت؛ 2- شاد، خوشحال، خوب، خوش؛ 3- فرخنده، مبارک.
۲۳
اسفند
خالِق : (عربی) 1- آن‌که کسی یا چیزی را پدید می‌آورد، به وجود آورنده، آفریننده؛ 2- از نامهای خداوند.
۲۳
اسفند
خالِد : (عربی) 1- (در قدیم) پاینده و جاوید؛ 2-
(اَعلام) 1) خالد ابن اسعد [قرن اول هجری] صحابی پیامبر اسلام(ص) و از
مهاجران به حبشه؛ 2) خالد ابن ولید [قرن اول هجری] سردار عرب، صحابی پیامبر
اسلام(ص) که در فتح مکه شرکت داشت. فاتح حیره، شام و قِنَسرین؛ 3) خالد
برمکی [86-165 قمری] دولتمرد ایرانی از خاندان برمکیان، که همراه ابومسلم
برای برانداختن امویان جنگید، از مشاوران منصور خلیفه بود و نقشه‌ی شهر
بغداد را طرح کرد.
۲۳
اسفند
پَردیس : 1- (= فردوس)، بهشت؛ 2- (در قدیم) (در ساختمان) فضای سبز و گل کاری شده‌ی اطراف ساختمان.
۲۳
اسفند
پَرتو : 1- شعاعی که از منبع نورانی یا گرما ساطع می‌شود، درخشش، تلألؤ، روشنایی؛ 2- (به مجاز) اثر، تأثیر.
۲۳
اسفند
پدیده : 1- (در فلسفه) آنچه اتفاق می‌افتد یا وجود دارد و می‌توان آن را تجربه کرد؛ 2- پدیدار؛ 3- (به مجاز) شخص، چیز یا حادثه‌ی چشمگیر.
۲۳
اسفند