ذبیح الله : (عربی) 1- قربانی شده برای خدا، سر بریده
برای خدا؛ 2- (اَعلام) لقب حضرت اسماعیل(ع) و به قولی لقب اسحاق نبی که هر
دو فرزند ابراهیم خلیل(ع) بودند.
ذاکر : (عربی) آن‌که خدا را ستایش می‌کند، آن که ذکر خدا می‌گوید؛ یاد کننده‌ی خدا؛ یاد کننده.
۲۳
اسفند
داریوش : 1- (= دارا، دارای، داراب) به معنی دارنده‌ی نیکی (بهی)؛ 2-
(اَعلام) نام سه تن از شاهان ایرانی از سلسله‌ی هخامنشی. 1) داریوش اول:
معروف به داریوش بزرگ (کبیر) [521-486 پیش از میلاد] پسر ویشتاسپ؛ که به
یاری بزرگان پارسی گوماتا را دستگیر کرد و خود به پادشاهی نشست. 2) داریوش
دوم: [424- 404 پیش از میلاد] فرزند نامشروع اردشیر اول، او اسپارت را بر
ضدّ آتن به جنگ واداشت. 3) داریوش سوم: [336- 330 پیش از میلاد] که در زمان
او اسکندر به ایران تاخت و او را شکست داد. او در جریان فرار به دست کسانش
کشته شد.
۲۳
اسفند