اَرزنده : (صفت فاعلی از ارزیدن) 1- دارای ارزش، ارزشمند، ارزمند، شایسته و لایق؛ 2- (به مجاز) محترم، با شخصیت، مورد احترام.
ادنا : (عربی، ادنی) 1- از واژه های قرآنی؛ 2- (در قدیم) کمترین، جزئی ترین؛ 3- پایین تر؛ 4- پایین ترین، نازل ترین.
۲۱
اسفند
اِخلاص : (عربی) 1- دوستی خالص داشتن، خلوص نیت داشتن،
عقیده داشتن، عقیده پاک داشتن، ارادت صادق داشتن؛ 2- (در تصوف) یک سره روی
کردن و پرداختن به خداوند؛ 3- (اَعلام) سوره‌ی صد و دوازدهم از قرآن کریم
دارای چهار آیه؛ 4- (در قدیم) رها کردن، نجات دادن.
۲۱
اسفند
اختر : 1- (در نجوم) جرم فلکی، ستاره، کوکب، نجم؛ 2-
(در گیاهی) نام گل و گیاهی است؛ 3- (در قدیم) در باور قدما ستاره‌ی بخت و
اقبال؛ 4- (در قدیم) سرنوشت، بخت، طالع؛ 5- (در قدیم) پرچم، عَلَم، درفش.
۲۱
اسفند
اَحیا : (عربی) 1- زندگان؛ 2- زندگی؛ 3- زندگی از نو؛ 4-خاندان‌ها، قبیله‌ها.
۲۱
اسفند
اَحلام : (عربی) 1- جمع حلم، بردباری‌ها، وقارها؛ 2- عقل‌ها؛ 3- جمع حلیم، بردباران.
۲۱
اسفند
اِحسانه : (عربی ـ فارسی) (احسان + ه (پسوند نسبت))، منسوب به احسان، ( احسان.
۲۱
اسفند
اِحترام : (عربی) 1- حرمت داشتن، محترم بودن؛ 2- حرمت،
پاس، بزرگداشت؛ 3- رفتار و گفتاری که نشان دهنده‌ی بزرگداشت و اهمیت دادن
به کسی یا چیزی است.
۲۱
اسفند
اَبریشم : (پهلوی) 1- رشته‌ای که از تارهای پیله برای
دوختن و بافتن سازند، حریر؛ 2- (در گیاهی) گلی به صورتِ رشته‌های باریک
آویخته به رنگ زرد یا سرخ که در تابستان‌ها می‌رویَد؛ 3- درخت این گل؛ 4-
(در قدیم) (در موسیقی ایرانی) نوعی ساز زهی.
۲۱
اسفند