خالِد : (عربی) 1- (در قدیم) پاینده و جاوید؛ 2-
(اَعلام) 1) خالد ابن اسعد [قرن اول هجری] صحابی پیامبر اسلام(ص) و از
مهاجران به حبشه؛ 2) خالد ابن ولید [قرن اول هجری] سردار عرب، صحابی پیامبر
اسلام(ص) که در فتح مکه شرکت داشت. فاتح حیره، شام و قِنَسرین؛ 3) خالد
برمکی [86-165 قمری] دولتمرد ایرانی از خاندان برمکیان، که همراه ابومسلم
برای برانداختن امویان جنگید، از مشاوران منصور خلیفه بود و نقشهی شهر
بغداد را طرح کرد.