دارا : 1- برخوردار از چیزی یا در اختیار دارنده‌ی
چیزی، صاحب، مالک، ثروتمند؛ 2- (در قدیم) (به مجاز) خداوند؛ 3- (اَعلام)
(در شاهنامه) آخرین شاه ایران از سلسله‌ی کیانی، پسر و جانشین داراب و
برادر اسکندر، چون اسکندر از پرداخت خراج مقرر به دارا خودداری کرد،
میانشان جنگ در گرفت، دارا شکست خورد و در حین فرار به دست دو تن از
خدمتکارانش کشته شد.
دادمهر : 1- عدالت دوست؛ 2- (اَعلام) نام چند تن از امیر زادگان و شاهزادگان در تاریخ.
۲۳
اسفند
خلیل : (عربی) 1- دوست، دوست یکدل؛ 2- (اَعلام) لقب حضرت ابراهیم(ع) در قرآن کریم. (سوره‌ی نساء آیه‌ی 125).
۲۳
اسفند
خَلف : (عربی) 1- صالح، شایسته (فرزند)؛ 2- جانشین؛ 3- (به مجاز) پیروی کننده از پدر در اخلاق و کردار؛ 4- (در قدیم) فرزند.
۲۳
اسفند
خِضر : 1- (اَعلام) 1) پیامبری که بنا به روایات با
شستشو در چشمه‌ی آب حیات عمر جاودان یافته است. او پیوسته گرد جهان می گردد
و درماندگان را یاری می‌کند و گاه بر برخی اولیا ظاهر می‌شود؛ 2) خضر
اتابک لر کوچک [692-93 قمری] که به دست حسام‌الدین عمر کشته شد. 2- (در
تصوف) خضر مقامی ممتاز دارد و راهنمای سالکان است.
۲۳
اسفند
خشایار : 1- دلیر، نیرومند؛ 2- (اَعلام) نام دو تن از
شاهان هخامنشی 1) خشایارشای اول: شاه [485-465 پیش از میلاد] پسر و جانشین
داریوش اول، که آتن را تسخیر کرد و آتش زد، در جنگ دریایی با یونان شکست
خورد و به ایران بازگشت. 2) خشایارشای دوم: شاه ایران [424 پیش از میلاد]
که پس از 45 روز پادشاهی به دست برادرش کشته شد.
۲۳
اسفند
خسرو : (معرب پهلوی) 1- پادشاه؛ 2- (اَعلام) شاه
سلسله‌ی اشکانی: [110-128 میلادی] که در زمان او ترایانوس (تراژان)
امپراتور روم به ایران تاخت و تیسفون را گرفت، ولی با مرگ او جانشینش
هادریانوس با ایران صلح کرد و غنایم جنگی را به ایران پس داد؛ 2) خسرو
انوشیروان: شاه ساسانی ملقب به انوشیروان عادل؛ 3) خسرو پرویز: شاه
سلسله‌ی ساسانی [590-628 میلادی] پسر و جانشین هرمز چهارم؛ 4) خسرو شاه:
شاه سلسله‌ی غزنوی [547-555 قمری] که بر اثر حمله‌ی غیاث‌الدین محمّد سام
از پایتخت خود غزنین به لاهور گریخت و معزالدین محمّد سام به جایش بر تخت
سلطنت نشست.
۲۳
اسفند